Długo wyczekiwana ludwigia sp. white pojawiła się również i w Polsce. Od swoich podobnych kształtem liścia kuzynek znacznie się różni szybkością wzrostu. Niestety jest ono wolniejsze. Przez co, dość częstym obrazkiem, jest porośnięta w glonie niższa część rośliny, skutecznie psując jej atrakcyjność.

W handlu naprzemiennie występują dwie nazwy tej rośliny. Są to ludwiga sp. white oraz ludwigia sp. pink. Przy wyższym poziomie azotu oraz fosforu roślina ta przybiera biały kolor liścia, a przy silnym natężeniu światła i znikającym makro zaczyna się pojawiać zaróżowienie stożka.

Efektem niepożądanym przy wzroście ludwigi white bywa wyrośnięcie liścia typowego dla ludwigi sp. cuba, a przy kolejnych przybywających liściach wraca do swojego pierwotnego stanu. Można wtedy albo uciąć roślinę na wysokości zmodyfikowanego liścia lub właśnie przeczekać ten stan ;). Pod miejscem cięcia powinna wypuścić nowe stożki wzrostu.

Wymagania ludwigi white są stosunkowo niskie. Wystarczy utrzymywać kh między 1 a 12 stopnia i nie zjeżdżać z ph grubo poniżej 5.5 ( przy niższych wartościach potrafi palić jej liście ) ;).

W formie emersyjnej liście ma matowo zielone z białą obwódką i praktycznie w ogóle nie przypomina tego, jak będzie wyglądać pod wodą ;). Możliwe, że w niedalekiej przyszłości ludwigia white stanie się ogólnodostępną rośliną w formie emersyjnej, jak większość roślin akwariowych.